Leter man i norske kilder etter én god definisjon på autisme, formulert i et allment språk, kommer man til kort. Et mylder av forklaringer finnes, skriver Tom Egil Hverven. (Abo.)

Tung tids tale er eit sterkt og rått portrett av ei kvinne som har kjempa lenge og ikkje gitt seg, skriver Merete Røsvik Granlund. Les mer på Anmeldelse først publisert i Dag og tid)

Varmt og nøkternt, gripende og rasjonelt om livet som mor til et ekstra krevende barn, skriver Ole Jacob Hoel. (Abo.)

Olaug Nilssen har skrevet en selvbiografisk og jordnær roman om autisme, om hjelpeapparatet og om det å bli omskapt til en kategori, skriver Gro Jørstad. (Abo.)

Sonen syng: «Jeg tror jeg elsker deg». Mora snur seg og seier: «Eg elskar deg òg». Men så kjem ho på kvar det kjem ifrå. Det er ei strofe frå ein song, skriver Torborg Igland. (Abo.)

Til oss alle og eit politisk-administrativt system frå mora til ein autistisk son, skriver Jan Askelund.

«Tung tids tale» gjør det god litteratur skal gjøre, skriver Janne Bjørgan.

Olaug Nilssen: Fanget i en trang diagnose, skriver Inger Bentzrud. . (Abo.)

Olaug Nilssen har skrevet en modig og risikabel roman om livet med et funksjonshemmet barn, skriver Ingun Økland.

Hjarteopnande vakkert og uendeleg sårt om å vere forelder til eit barn som er annleis. Kva vil det eigentleg seie, å elske nokon, skriver Gerd Elin Stava Sandve.